Logopeda
Logopeda
LOGOPEDA - mgr Hanna Gawrych-Budner
ZADANIA LOGOPEDY
1) diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy oraz poziomu rozwoju językowego uczniów;
2) prowadzenie zajęć logopedycznych dla uczniów oraz porad i konsultacji dla rodziców i nauczycieli w zakresie stymulacji rozwoju mowy uczniów i eliminowania jej zaburzeń;
3) podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami uczniów;
4) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
a) rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,
b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Profilaktyka - zapobieganie powstawaniu wad i czuwanie nad prawidłowym rozwojem mowy. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących prawidłową wymowę i doskonalenie mowy już ukształtowanej.
Diagnostyka - diagnoza logopedyczna, przeprowadzanie badań wymowy dzieci w wieku szkolnym, udostępnienie wyników badań zainteresowanym rodzicom i nauczycielom
Terapia - usuwanie, likwidowanie wszelkich zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej i pomoc dzieciom mającym trudności w mówieniu, rozumieniu, pisaniu i czytaniu. Objęte opieką logopedyczną są wyznaczone dzieci, z którymi prowadzi się zajęcia w małych zespołach.
Współpraca - w przypadku trudności nawiązuje się kontakt z psychologiem, audiologiem, poradnią psychologiczno-pedagogiczną, neurologiem dziecięcym.
Konsultacje dla zainteresowanych rodziców odbywają się po uprzednim umówieniu.
kontakt - tel. 67 255 15 21
PORADY DLA RODZICÓW:
Opanowanie mowy uzależnione jest od wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych.
Dla prawidłowego kształtowania i rozwoju mowy konieczne jest właściwe funkcjonowanie:
- narządu słuchu,
- aparatu artykulacyjnego (wargi, język, podniebienie, policzki, uzębienie),
- aparatu fonacyjnego (krtań, gardło, jama nosowa),
- oddechowego (płuca, oskrzela, tchawica),
- ośrodkowego układu nerwowego,
Proces kształtowania się mowy uzależniony jest także od poziomu rozwoju umysłowego i emocjonalnego oraz warunków środowiskowych i społecznych (w tym: wzorca wymowy funkcjonującego w rodzinie, atmosfery, stylu wychowania i postaw rodziców).Wadliwe funkcjonowanie któregokolwiek z tych elementów komplikuje prawidłowe kształtowanie i rozwój mowy. W efekcie może dawać różnego rodzaju zaburzenia i wady.
W codziennej pracy logopeda styka się najczęściej z grupą wad artykulacyjnych nazwanych deslalią . Dyslalia - to nieprawidłowość w wymawianiu jednej głoski, wielu głosek, a nawet niemal wszystkich głosek równocześnie. Przy zachowanym rytmie, melodii i akcencie, sama wymowa jest niewyraźna, mało lub zupełnie niezrozumiała.
W obrębie dyslalii tymi, które w pierwszej kolejności wymagają interwencji logopedy są deformacje (zniekształcenia brzmienia) głosek, w wyniku czego powstają dźwięki nie należące do zasobu głosek języka polskiego. Są to:
seplenienie międzyzębowe
dotyczyć może głosek: s, z, c, dz, ś, ż, ć, dź, sz, ż, cz, dż, w czasie wymowy język wsuwa się między zęby;
seplenienie boczne
dotyczy wymienionych powyżej głosek, język ułożony jest niesymetrycznie, dźwiękom towarzyszy charakterystyczne nieprzyjemne dla ucha brzmienie;
seplenienie wargowe
dotyczy także wyżej wymienionych głosek, język nie bierze udziału w ich wymowie, głoski wymawiane są wargami charakterystycznie wysuniętymi do przodu, jak przy dmuchaniu;
seplenienie wargowo-zębowe
wymienione wyżej głoski wymawiane są przy udziale górnych lub dolnych siekaczy i przeciwległej wargi (język pozostaje bierny),
reranie dotyczy głoski "r"
zamiast drgań czubka języka głoska ta może być wymawiana poprzez drgania języczka podniebiennego,warg, policzków;
Natomiast wszelkie zastępowanie głosek trudniejszych do wymówienia głoskami łatwiejszymi, np. sanki - sianki, szkoła - skoła, rak - lak, będące przejawem nieukończonego rozwoju mowy, nie traktujemy jako wady wymowy, jeśli występuje poniżej 6-7 roku życia.
U dzieci powyżej 7 roku życia do wad wymowy zaliczamy dyslalię o charakterze deformacji głosek oraz wymowę charakteryzującą się zamianą głosek trudniejszych do wymówienia głoskami łatwiejszymi, gdyż do tego czasu rozwój mowy powinien być zakończony od strony artykulacyjnej.
Dyslalie o charakterze paralalii (zamiany) głosek, to najczęściej:
seplenienienie
dotyczy głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż, głoski te zamieniane mogą być w obrębie tych rzech szeregów, np.:
szkoła - skoła - śkoła,
sałata - szałata - śałata,
ślimak - szlimak - slimak,reranie
głoska "r" może być zastąpiona głoską "l" lub "j" np.:
rak - lak - jak,
rower - lowel - jowej,wadliwa wymowa głosek "k" i "g"
ich substytutami są najczęściej "t" i "d", np.:
kot - tot,
guma - dumaNiezależnie od ogólnego podziału dyslalii (deformacje, zastępowanie, brak głoski) wyodrębniona jest szczególna postać dyslalii, która - ze względu na metodykę postępowania powinna być wydzielona. Jest to wymowa bezdźwięczna (nazywana też mową bezdźwięczną).
ubezdźwięcznianie
głoski dźwięczne: b, bi, d, di, g, gi, z, ź, ż, dz, dź, dż, w, wi zamieniane są na bezdźwięczne: p, pi, t, ti, k, ki, s, ś, sz, c, ć,f ,fi, (bez drgań wiązadeł głosowych, np. bada-pada, domek-tomek);
Polecam strony internetowe z ćwiczeniami logopedycznymi:
http://www.mimowa.pl http://www.superkid.pl http://www.logofigle.pl
maria.rozwodowska.fm.interia.pl/str/zestawy.htm